حادثه عظیم و ارزشمند کربلا توجه محققان بسیارى را، از شیعه و سنى و حتى غیرمسلمان، به خود جلب کرده و هر یک از زاویه اى به آن نگریسته و آن را مورد بررسى و تحلیل قرار داده اند اما به نظر مى رسد هنوز نکات و مطالب قابل توجهى وجود دارد که به دلیل حساسیت و یا شهرت، کم تر مورد نقد و بررسى قرار گرفته است; از جمله این موارد، شناخت دقیق تفکر سیاسى ـ مذهبى نیروهاى عراقى اى است که در برابر قیام امام حسین(علیه السلام)صف آرایى کردند و در کوفه و کربلا حزب اموى را یارى رساندند.
اهمیت پرداختن به این موضوع، ناشى از جایگاه تاریخى شهر کوفه به عنوان مهد تفکر شیعه و مرکز اجتماع شیعیان است. این سابقه تاریخى با وقوع حادثه کربلا در حوزه ى جغرافیاى سیاسى این نقطه، بر پیچیدگى تحلیل این نهضت افزوده و سبب شده است که همیشه صورت ظاهرى آن ـ به عمد و یا به سهو ـ مورد توجه قرار گیرد و به آن دامن زده شود تا حقیقت ماجرا و یا قسمت قابل توجهى از آن در ابهام بماند و چهره ى بازیگران و دست اندرکاران واقعى آن آشکار نگردد.
باید گفت در جنگ صفین خط فکرى بود که مى خواست گناه به شهادت رساندن عمار را ـ که رسول خدا(صلى الله علیه وآله) در باره ى او فرموده بود: «او را گروه متجاوز و ظالم خواهد کُشت» ـ به گردن امیرالمؤمنین(علیه السلام) بیندازد و خود را از این اتهام تبرئه کند. همان خط فکر پس از شهادت امام حسین(علیه السلام) با تبلیغات تلاش نمود تا شیعیان کوفه را مسئول شهادت امام حسین(علیه السلام) و یارانش نشان دهد.
شاید تکرار گزارش تأسف و اشک ریختن یزید براى کشته شدن امام حسین(علیه السلام) و لعن و نفرین او بر ابن زیاد، و نیز معرفى کوفیان در گزارش هاى تاریخى به عنوان کشندگان اصلى امام حسین(علیه السلام) بدون مشخص کردن تفکر سیاسى ـ مذهبى سپاه عمر بن سعد، نمونه اى از این خط تبلیغاتى باشد که در جهت پرده پوشى نیروهاى معارض شیعه و بد نام کردن شیعیان حقیقى کوفه بوده است.
این سخن به معناى بى گناهى افرادى نیست که مسلم را در مقابل امویان یارى نکردند; آنان به گناهشان اقرار داشته و خود را «توّابین» نامیدند و کشته شدن خود را تنها راه خلاصى از این تقصیر و عذاب وجدان مى دانستند. بلکه سخن در باره ى شناخت افرادى است که در کوفه و کربلا در سرکوب نهضت امام حسین(علیه السلام)نقش فعال داشتند و حزب اموى را یارى رساندند، اما دو عامل مهم نگذاشته تا این حقیقت به درستى شناخته شود که نیروهاى معارض از نظر فکرى و سیاسى از چه گروه و یا گروه هایى بوده اند: یکى تبلیغات و سانسور گسترده ى اموى و دیگر، رخ دادن این حادثه در حوزه ى جغرافیاى شیعه. این دو عامل مانع از آن شد که نقش گروه هاى معارض آشکار شود; به گونه اى که اگر این حادثه در حوزه ى جغرافیاى اموى و عثمانى مانند شام و یا بصره رخ مى داد، نقش آنان بهتر در تاریخ ثبت مى شد.
ناآگاهى از این دو عامل، برخى را در حیرت و سرگردانى قرار داده و از طرفى بهانه اى براى معارضان شیعه شده تا این اشکال را مطرح کنند که شما با عزادارى در روز عاشورا مى خواهید بر چه کسى طعن و ایراد وارد کنید؟ و مى خواهید چه کسى را مسئول این رویداد خونین معرفى کنید; در حالى که هم فکران شما حسین بن على را دعوت کردند و در کربلا نیز او را به شهادت رساندند؟!
این تصور چنان در نزد این افراد ریشه دوانده که مى گویند: در حقیقتْ عزادارى شما در عاشورا و سینه زنى در آن روز، محکوم کردن عملکرد تاریخى خویش است; آنچنان که توّابین انجام دادند. در غیر این صورت، چنانچه شما ایراد و لعن و نفرین را متوجه کسى دیگر کنید، افزون بر انکار حقیقتى تاریخى، تلاشى است براى رهایى از تعارضى که گرفتار آن شده اید: «خود مى کشى و خود تعزیه مى دارى».
...
کلمات کلیدی: کربلا، قیام امام حسین، قیام کربلا، جریان شناسی فکری معارضان قیام کربلا، حوزه علمیه قم، کوفه، تفکر عثمانی، عاشورا، امام حسین، شهادت امام حسین،
کتاب سبز بزرگترین مرجع رایگان دانلود کتاب الکترونیکی با بیش از ۱۰،۰۰۰ کتاب، کتاب صوتی و رمان است. با کتاب سبز در تمامی موضوعات مانند داستان و رمان، مجله، موفقیت و روانشناسی، تاریخی، کامپیوتر، علمی، دانشگاهی، کتاب صوتی و...کتاب برای دانلود قرار داده شده است. دانلود کتاب‌ها با فرمت PDF یا MP3 است. تمامی کتاب‌های موجود با در نظر گرفتن حقوق مولفان برای دانلود رایگان انتشار یافته‌اند. تمامی مولفان می‌توانند کتاب‌ها و مقالات با ارزش خود را برای انتشار رایگان به کتاب سبز ارسال کنند.
